Eg hadde rekna med tap mot Brann.
Brann - AaFK 2-1
Før eller seinere måtte det snu for Brann. Og då det ikkje snudde mot Hønefoss, var eg ganske sikker på at det kom til å snu mot oss. Eg fekk rett.
Det er mykje eg kan henge meg opp i. Mange detaljar. Vårt veksande problem på naturgras, mellom anna. Eller at vi serverer Brann 2-0-målet. Eg er kanskje Ville Jalasto sin største fan, men eg er ikkje blind. Den må han ta på si kappe. Og det har han nok gjort.
Men detaljar, detaljar ... ein kan diskutere detaljar til ein blir gul og blå. Det koker ned til ein ting; i dag var Brann betre. Dei ville meir. Dei vann.
Vi kom oss rett nok i andre omgang. Og Diego Silva krona avskjeden sin med eit mål. Kvar han havner no gjenstår å sjå. Kven som havner hjå oss i staden blir særs spanande.
Eg kunne surmula. Men kvifor? Vi var ikkje gode nok, vi tapte. Sånn er det. Eg vel heller å sjå tilbake på vårsesongen med eit smil. Når gutane får rista av seg den verste skuffelsen over dette tapet, har dei framleis ein 5. plass og 23 poeng å gle seg over. Kven hadde trudd vi skulle ligge der etter halvspelt sesong?
Onsdag venter Løv-Ham i cup'en. Utan at eg har tenkt å ta lett på det heller. Så er det velfortent ferie for gutane. Sjølv aner eg ikkje korleis eg skal døyve abstinensen. Mogeleg eg held med Nederland i VM, av gammal vane.
Halvspelt sesong. 5. plass. 23 poeng.
Gi meg ein god grunn til å klage!
Abonner på:
Legg inn kommentarer (Atom)
Ingen kommentarer:
Legg inn en kommentar