3. runde - Litt meir tilbake til normalen

Utan at det akkurat er ein fordel

AaFK - Stabæk 2-2

Heilt isolert sett; superresultat. Stabæk er ikkje akkurat eit lag ein berre plukker poeng mot. Og igjen slår det meg at vi gir bort dødball etter dødball ad nauseum ad infinitum. Og som vi fekk beviset på i dag; held vi på sånn kan sjølv ikkje Anders Lindegaard redde oss i lengda.

I dag var det mykje stang ut. I dag kjende eg att favorittlaget mitt litt, om enn på ein negativ måte.

MEN

Eg akter framleis å nyte det som er bra. Som overnevnte Lindegaard. Sjølv om han samanliknar det å sleppe inn to mål med å ha kraftig impotens. Har lyst til å kome med ein kommentar om at akkurat det kan eg sikkert bistå med, men skal halde meg for god til slikt usakeleg fjaseri.

Eller at Magnus Sylling Olsen opna målkontoen i Tippeligaen. Og det angrepet åleine er nok til å smile av, genial prestasjon! Tor Hogne har blitt noko så uventa som god med beina. Fredrik Carlsen kan eg ikkje anna enn like, sjølv om han er eit vandrande friskpark waiting to happen.

At målet skulle kome akkurat på overtid var nok det suraste med heile greia. Men, vi ligg framleis på topp. Vi ligg der rett nok kun på målforskjell, men likavel. Og dei ansikta som gjekk i garderoba etter kampen i dag var faktisk litt gode å sjå. Misforstå meg rett, eg unner ingen å sjå så nedfor ut som mellom anna Ville og Anders gjorde i dag. Men eg er glad for at dei ikkje tok lett på poengtap.

Og om alle er like forbanna som Tor Hogne var i etterkamp-intervjuet, då skal det ikkje bli lett å vere Kongsvinger 2. påskedag...