E du tul'n, så he du de i haude

Det er kamp om meir eller mindre fire timar. Eg er heime hjå mamma og pappa, har hatt "påskeferie" her (sjølv om eg bor 10 minutt unna). Eg skal så klart heim i kveld, etter Tippeliga-runda.

Meeeeeeeeen.

Eg kom nettopp på at eg eigentleg hadde tenkt å dra heim laurdag. For så å kome att i dag. Noko eg altså ikkje gjorde.

Resultatet; drakta mi, den trufaste, (litt for) tettsittande, oransje og blå AaFK-drakta mi som har vore med på både cupfinalar, treningskampar og seriestarten i år, ligg heime. Altså, hjå-meg-heime. I leiligheta.

Det blir ikkje kamp utan drakt. Eg vurderte om kanskje cupfinale-genseren kunne gjere nytta for seg. Den er jo oransje og blå den og, det står AaFK på den.

Men nei. Den er ikkje drakta mi. Og det er drakta mi eg har på når eg ser kamp. Kva om gutane mine taper i dag, berre fordi eg ikkje gadd å stikke heim å hente den? Kva om vi taper tabelltoppen i dag, berre fordi eg er så lat at eg ikkje gidd ein 10-minutters biltur? Kva om alt snur i dag, og det er berre mi skyld?

Då kjem eg aldri til å tilgi meg sjølv.

Så, når kaffikoppen er tom (og det er den snart) sett eg meg i bilen. For å hente ei fotballdrakt.

Kven det no var som sa "E du tul'n, så he du de i haude"... du hadde rett.