Gi aldri aldri ALDRI opp ein fotballkamp!
Hødd - AaFK 1-2 (e.e.o)
Eg var skeptisk før kampen. Eg var skeptisk under kampen. Eg var skeptisk til pause. Og då Hødd tok leiinga var eg sikker; denne kampen var tapt. Og eg blei meir og meir sikker jo lenger ut i andre omgang vi kom. Eg vurderte å skru av, men ein ekte supporter går som kjent ikkje før kampen er slutt.
(ein ekte supporter gir vel heller aldri opp, men la oss ikkje henge oss opp i akkurat det)
Det gjekk så langt at eg til slutt skrudde av lyden, for å spare meg for sigersbrølet som kom til å kome frå Hødd-fansen når som helst.
I staden gjekk eg glipp av brølet då Daniel utlikna.
Eg blir ikkje klok på AaFK. Eg kjem aldri til å bli klok på AaFK. Om eg våger meg til å tru at dei skal vinne ein kamp, så får dei juling av eit andredivisjonslag. Om eg misser motet, så motbeviser dei meg til den store gullmedalja.
Eg har ikkje negler att. Eg har betydelig mindre hår. Eg har vondt i halsen. Og eg er sikker på at husverten trur det har klikka for ho i kjelleren.
Men, vi er videre. Og ein ting er i alle fall sikkert; å halde med AaFK er ALDRI keisamt!
Abonner på:
Legg inn kommentarer (Atom)
Ingen kommentarer:
Legg inn en kommentar