Eg skal vere ærleg; I dag er eg IKKJE blid!
Godset - AaFK 3-1
Altså, det å tape for Godset på Marienlyst er i seg sjølv ikkje så gale. For Godset er gode på heimebane, det skal ingen ta fra dei.
Men å tape slik som vi gjer i dag; det er alt for gale!
Eg veit ikkje kva som skjedde på det frisparket. Kanskje skulle det ikkje vore frispark i det heile teke. Det er ikkje poenget. Det vart frispark, det vart mål. Lik handsane til Arild Sundgot; får'kje gjort så mykje med det.
Straffa er det heller ingenting å utsette på. Det var faktisk to straffer på rad, i same angrep.
Og når vi endeleg tenner ein gnist av håp heilt på slutten, så gir vi dei 3-1 målet rett etterpå ved å la Lars Sætra stå heilt steike umarkert midt i feltet. Blir mål imot av slikt.
Og det verste er at vi var ikkje dårlege ein gong. Vi får berre ikkje ballen i mål.
Nei, eg vil ha ein spiss. Og han skal ikkje vere ein centimenter høgere enn Mini Jacobsen, sånn at vi lærer oss ein gong for alle at det går ann å spele på andre enn Tor Hogne. Vi må faktisk snart lære oss å spele på andre enn Tor Hogne.
Men, eit lyspunkt skal eg ta med meg frå denne kampen; Lars Fuhre. Han imponerte meg.
Returoppgjer i Skottland til veka. Og heimekamp mot Tromsø neste helg. Om vi kjem oss igjennom denne perioden uten nye skader blir eg særs overraska...
Abonner på:
Legg inn kommentarer (Atom)
Ingen kommentarer:
Legg inn en kommentar