Stolt oransje&blå dagen derpå

Litt flaks må'n jo ha

AaFK - Motherwell 1-1

Dette var slett ikkje verst!

I fyrste omgang hadde vi full kontroll på bortelaget, pluss/minus eit par skot som Lindegaard redda mesterleg (eg foreslår at vi byrjar å legge på ein million på pr. redning på prislappen hans). Vi burde ha scora, Demar var SÅ nær. 0-0 til pause var nesten litt ... surt.

Og så hender det som så ofte hender. Motstanderen kjem ut frå pause, starter omgangen i høggir og plutselig ligg vi under utan at nokon har skjønt kva som har hendt. Korpå våre skotske vener la seg i forsvar som ein vegg, særs nøgde med å ha fått bortemålet sitt.

AaFK kom rett nok mot slutten, og fekk inn ein del angrep. Men det svikta framføre mål. Speakeren annonserte to minutt tillegg, folk byrja å gå. Mesteparten (underteikna inkludert) gjekk ut ifrå at det no blei tap.

... altså, eg gjekk ikkje før kampen var slutt. Ein går ikkje før kampen er slutt, sånn er det berre med den saka.

Men dei kan angre, dei som gjekk. Siste angrepet i kampen, Demar blir hindra i feltet og det er straffe! Mathisen, kald og rolig, sett ballen i nota. Dommeren bles for mål, og bles så av.

Europadrømmen lev videre.

Eg veit det ikkje blir lett å slå Motherwell neste veke. Men, vi treng ikkje å slå dei. Uavgjort 2-2, og vi er videre. Sjølv om eg personleg håper på siger. For vi var fullt på høgde med dei i fyrste omgang, kva som skjedde etter pause aner eg verkeleg ikkje.

Rekdal hevder det var den dårlegaste kampen vi har spelt i år. Eg er ikkje heilt einig i den, så dårlege var vi da ikkje. Men vi rota voldsomt i andre omgang, og det straffer seg fort. Mot eit betre lag enn Motherwell hadde det nok straffa seg enda meir.

Nei, eg tykkjer vi kom godt ut av vår fyrste kamp i Europa. Så får vi berre håpe at kampprogrammet framover ikkje øydelegg verken for den eine eller den andre turneringa.