To tap før ferien. Dette var knusande naudsynt!
Tromsø - AaFK 0-1
– Ein sensasjon om vi vinn, sa Rekdal før kampen. Og eg var heilt einig. Forsvarstrøbbel i lange baner, skader, skader og enda fleire skader. Men, det viser seg at desse karane kan når dei vil.
For dette var imponerande. Tromsø pressa i 45 minutt + tillegg. Og vi haldt unna. Igjen må ein stor klapp på skuldra gå til Anders Lindegaard. Eg aner verkeleg ikkje kva vi skulle gjort utan han.
Positivt overraska over Tollås i går. Eg går og håper han finn attende til den forma han var i fyrste sesongen sin på a-laget. Han var fryktlaus og bunnsolid, uansett. Han har det i seg.
Og Ville, som visstnok var skada denne veka. Han rynka på nasen ein gong, fem min ut i fyrste omgang, men elles var det ikkje mykje som vitna om vondt kne. Full kontroll og styring i forsvar. Blir berre betre og betre.
Demar byrjar å glimte til med den forma han hadde før skaden sin. Same med Pablo, som er gull på sitt beste.
Og det beste av alt er at vi vann 1-o i ein kamp der mostanderen pressa i over ein omgang.
Laurdag venter lokaloppgjer. Eg kan ikkje anna enn innrømme at eg gler meg som ein unge. Uansett vêr, føreforhold, resultat og gudane veit kva. Og eg går ikkje rundt og innbiller meg at det blir siger heller, det kan fort bli smertefullt. Og ekstra smertefullt med tanke på at det er Molde. Og vi er på heimebane.
Men eg gler meg til TIFO, og show og full stadion. Det er sånne kampar det er ekstra gøy å vere fotballsupporter. I alle fall før kampstart :)
Abonner på:
Legg inn kommentarer (Atom)
Ingen kommentarer:
Legg inn en kommentar