AaFK - Start 2-0
Og gå rett frå ein megastressa deadline-mandag til ein 2-0 siger og gjeninntatt tabelltopp er absolutt å anbefale.
Kor byrjer eg? På ein dag der alle fortener skryt og klapp på skuldra og eigentleg ein kjempediger klem oppå toppen, verker det litt dårleg gjort å trekkje fram enkeltspelarar.
Som Fredrik Carlsen, som berre blir betre og betre og betre. Eller Pablo Herrerra, som parkerte Start i går. Og då han måtte ut til pause, kom Alexander Mathisen inn og gjorde nesten like god figur. Amund regjerte, Parr brillierte. Enar er 99% tilbake der han var, Ville no like solid i midtforsvaret som på kanten. Daniel, som alltid, bunnsolid. Tor Hogne eit konstant (dog godt påpassa) uromoment, Magnus alltid på løp.
Og når Khari Stephenson kom inn så sprang han faktisk!
Dette var... dette var bra! Eg jubla så eg vakna med strekt muskel bak eine låret (trur det skjedde då Alex scora), og stemma mi var heilt kaputt i går.
Det let seg igrunn best illustrere med skjermdumpen av spelerpoenga mine:
Når vi er gode så er vi VERKLEG gode!
Men...
... torsdag venter Molde. Topp mot bunn, men ironisk nok i "feil" rekkefølge.
Eg har ikkje teke lett på ein einaste kamp i år, og eg har i alle fall ikkje tenkt å ta lett på Molde. Skadeskutte, og laber start på sesongen til trass; dette er eit oppgjer som lever sitt eige liv, uavhengiga av kvar laga ligg på tabellen, og kven av dei som ligg øverst og nederst.
Men det fine er at skulle vi tape mot Molde, og/eller neste mostander Odd, så er det ikkje krise. 9 serierunder og 20 poeng.
Ikkje rart sjølv Rekdal smiler...
Ingen kommentarer:
Legg inn en kommentar